Yazdıkça yaz. Yazdıkça ve yazdıkça... Korkmadan. Utanmadan. Anlat, dök içini.Bu alemde tek dost yazmak inan bana. İnan.

Anlayamıyorum, neden bu kadar umursamazlar. Neden... Bu kadar... Vurdumduymaz... lar. Kalp ağrısı yaratmak çok mu zevkli? Birkaç damla gözyaşı, mutluluklarına cila mı oluyor? Ya da, şerefleri mi eski?..

Biz harf işçileri böyle her şeyi yazarız da; aslında temelin düzenin mantığın anlamayız. Büyük balık küçüğü yer, kurdu kuzuya emanet edemezsin, insan, ruhuna ufak bir tebessüm katabilmek için insanın tüm gamzelerini çalar. Sebep? Anlayamıyorum.

(Harflerin Etkisinde)